Minime vero, inquit ille, consentit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Duo Reges: constructio interrete. Prioris generis est docilitas, memoria; Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Nec vero umquam summum bonum assequi quisquam posset, si omnia illa, quae sunt extra, quamquam expetenda, summo bono continerentur.

Moriatur, inquit.: Immo alio genere;
Bork: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
At certe gravius.: Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Tu quidem reddes;: Quae contraria sunt his, malane?

Ne seges quidem igitur spicis uberibus et crebris, si avenam
uspiam videris, nec mercatura quaestuosa, si in maximis
lucris paulum aliquid damni contraxerit.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi
ipsae per se expetuntur.

Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.
Cur iustitia laudatur?
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.

Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Sed ad illum redeo. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Nam ante Aristippus, et ille melius. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; De quibus cupio scire quid sentias.

Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.
Ut aliquid scire se gaudeant?
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Bork Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.